ကိုယ့္အသက္ ၁၇ႏွစ္တုန္းက ဥမမယ္ စာမေျမာက္ လူပ်ိဳေပါက္ ကေလးအေတြးနဲ႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေရးမိတယ္။ သိပ္ေတာ့ မေကာင္းလွေပမယ့္ အမွတ္တရေပါ့ ...
တမ္းခ်င္း
ကိုယ္ ...
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္
လိုခ်င္တယ္။
ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္သမွ်
အရာအားလံုးကို
မွ်ေ၀ခံစားႏုိင္မယ့္သူ ..
ကိုယ္ ေလာကႀကီးကို
စိတ္ပ်က္တဲ့အခါ
အၿပံဳးေလးတစ္ခုနဲ႕
ႏွစ္သိမ့္မႈေပးႏိုင္မယ့္သူ ..
ကိုယ္ ဒုကၡေတြ၊ အခက္အခဲေတြကို
ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားတဲ့အခါ
ကိုယ့္လက္ကိုတြဲ
ရဲရဲ ရင္ဆိုင္ႏုိင္မယ့္သူ ..
ကို္ယ္ အမွားအယြင္းေတြ
လုပ္မိတဲ့အခါ
ၾကင္နာမႈနဲ႕
နားလည္ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္မယ္သူ ..
ကိုယ့္ႀကိဳးစားမႈတို႔ရဲ႕
ဦးတည္ရာပန္းတိုင္
ကို္ယ့္ဘ၀ရဲ႕ အဓိပၸါယ္အျဖစ္
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ေတာ့
လုိခ်င္ပါတယ္။ ။
သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာၾကတယ္။ မင္းက ေတာ္ေတာ္ အခ်ိဳႀကိဳက္တယ္တဲ့။ မင္းလိုခ်င္တာေတြခ်ည္းပဲ တဲ့။ .....