က်ေနာ္နဲ႔ ငွက္ကေလး

က်ေနာ္နဲ႔ ငွက္ကေလး

မေတာ္တဆလဲ မဟုတ္၊ တမင္တကာ ဖန္တီးယူတာလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ငွက္ကေလးနဲ႔ က်ေနာ္ သိခဲ့ၾကပါတယ္။ သူ႔အသံကို ၾကားရတာ၊ သူ႔အနားမွာ ေနရတာ အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ သူ႔ကို အားက်မိတယ္ေလ။ သူက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းႏုိင္တဲ့ ငွက္ကေလး မဟုတ္လား။

ငွက္ကေလးက မလိမၼာပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဆိုးေနတာလဲ မဟုတ္ဘူး။ သူမ်ားကိုလဲ ဒုကၡမေပးတတ္ပါဘူး။ သူေပ်ာ္သလုိေနတာပါပဲေလ။ သူက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့ ငွက္ကေလး မဟုတ္လား။

ငွက္ကေလး ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ က်ေနာ္ေနတဲ့ေနရာက မိုင္၄၀၀ေက်ာ္
ေ၀းပါတယ္။ သူ႕ႏွလံုးသားနဲ႔ က်ေနာ့္ႏွလံုးသားကေတာ့ အဲဒီထက္
ပိုေ၀းတယ္လို႔ ထင္ရတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး သူ႕အနားမွာ ရွိခ်င္မိတယ္။ သူ႕ဆီမွာေတာ့ အဲလိုမ်ိဳး ဆႏၵေတြရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ သူက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့ ငွက္ကေလး မဟုတ္လား။

ငွက္ကေလးက သူ႕ကိုယ္သူ မလွဘူးလို႔ မၾကာခဏ ေျပာတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူေတာ္ေတာ္လွတယ္လို႔ စိတ္ထဲက အၿမဲထင္တယ္။ ႏႈတ္ကလဲ တစ္ခါတစ္ေလ ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ သိပ္ေျပာလြန္းရင္ သူလန္႔ၿပီး ပ်ံေျပးသြားမွာကိုလဲ စိုးရေသးတယ္ေလ။ သူက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့ ငွက္ကေလး မဟုတ္လား။

ငွက္ကေလး ဘာႀကိဳက္လဲ က်ေနာ္မသိပါဘူး။ သူကလဲ ေျပာမျပပါဘူး။ အဲဒီလိုနဲ႔ သူေက်နပ္မယ္ထင္တာေတြ လုပ္ရင္း အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ ျဖစ္တဲ့အခါ သူက `လည္မလိုလိုနဲ႔ ေတာ္ေတာ္တံုးတာပဲ´လို႔ ေ၀ဖန္တတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္က သူ႕ကို လိုက္မမွီပါဘူးေလ။ သူက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့ ငွက္ကေလး မဟုတ္လား။

ငွက္ကေလးက က်ေနာ့္ကို မခ်စ္ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္သိပါတယ္။ က်ေနာ္က ငွက္ကေလးကို ခ်စ္မခ်စ္ကေတာ့ က်ေနာ္လဲ မသိပါဘူး။ ငွက္ကေလးလဲ မသိပါဘူး။ က်ေနာ္မသိတာကေတာ့ မေတြးရဲလို႔ပါ။ သူ မသိတာကေတာ့ မေတြးမိလို႔ ျဖစ္မွာပါ။ က်ေနာ့္အနားမွာ သူေနခ်င္မွာလဲ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ သူက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့ ငွက္ကေလး မဟုတ္လား။

ခရီေရတာ
7.3.2006